បុព្វហេតុនៃឥណ្ឌាកម្មលើនគរភ្នំ គឺ ៖
- ឥណ្ឌាកម្មខាងសាសនា ចាប់ពី៤០០ ដល់ ៣០០ ឆ្នាំមុនគ.សអ្នកស្រុកនៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ឬ ជ្រោយសុវណ្ណភូមិបានស្គាល់ជនជាតិឥណ្ឌា ឬ ក្លឹង្គតាមរយៈសាសនា ។ នៅប្រទេសឥណ្ឌាព្រះអធិរាជឥណ្ឌារាជវង្សមោក្សបព្រះនាមអសោក បានបញ្ជូនប្រតិភូខាងសាសនាឪ្យមកផ្សព្វផ្សាយសាសនាព្រះពុទ្ធនិងសាសនាព្រាហ្មណ៍នៅអង្កាទ្វីបនិងជម្ពូរទ្វីប ( អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ) ទើបអ្នកស្រុកហ្វូណនទទួលយកសាសនាទាំងពីរនេះ ព្រោះស្រដៀងគ្នានឹងជំនឿ ទំនៀមទម្លាប់របស់ប្រជាជនខ្មែរបុរាណ ។
- ឥណ្ឌាកម្មាងពាណិជ្ជកម្ម ពួកឈ្មួញឥណ្ឌាជាច្រើនបានធ្វើដំណើរមកទិញគ្រឿងមាស ប្រាក់ និងគ្រឿងអលង្ការផ្សេងៗនៅនគរភ្នំ ។ ពួកនេះបានលក់ ក្រណាត់ គ្រឿងក្រអូប ស្បៃមុង និងគ្រឿងទេសផ្សេងៗទៀតឪ្យអ្នកនគរភ្នំ ។ អ្នកនគរភ្នំល្បីល្បាញខាងជាងទង (ពូកែច្នៃមាស ប្រាក់ត្បូង ...) ។
- ឥណ្ឌាកម្មដោយភៀសសឹក នៅសតវត្សទី ១ ប្រទេសឥណ្ឌាទទួលរងនូវសង្រ្គាមយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីប្រទេសអៀរ៉ង់ គឺរាជវង្សកុសាណៈបានវាយត្រួតត្រា ប្រទេសឥណ្ឌាប៉ែកកណ្ដាលនិងខាងលិច ។ នៅសតវត្សទី ២ រាជវង្សគុប្តៈដឹកនាំដោយស្ដេចសមុទ្រគុប្តៈនៃប្រទេសឥណ្ឌាបានបង្កទ័ព វាយរដ្ឋវង្សកុសាណៈឪ្យដួលរលំទៅ ។ វិបត្តិរាជវង្សទាំងពីរនេះទើបពលរដ្ឋនាំគ្នាភៀសគ្នាមករស់នៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍ជាពិសេសមកនៅនគរភ្នំ ។
