បច្ចេកទេសនៃការធ្វើសមាធិមាន ៖
- អង្គុយពែនភ្នែនឬអង្គុយសណ្តូកជើង លើកៅអីដងខ្លួនត្រង់ក៏បានដោយរក្សាការគ្មានចុករួយ
- បន្ទាប់មកធ្វើលំហាត់ដកដង្ហើម និងលំហាត់ពោលពាក្យផ្ទួនៗដូចរៀបរាប់ខាងលើ
- ត្រូវផ្ទង់អារម្មណ៍របស់យើងលើវត្ថុណាមួយ ដែលបានជ្រើសរើសឲ្យដិតជាប់ នៅក្នុងជិតក្នុងរយៈពេលធ្វើសមាធិ ( ផ្កាឈូក ព្រះបដិមា ព្រះធម៌ ជាដើម )
- ការផ្ទង់អារម្មណ៍ត្រូវធ្វើចិត្ត ( មនោ ) ឲ្យជ្រះថ្លារីករាយបំភ្លេចនូវ ទុក្ខកង្វល់នូវរឿងរ៉ាវអវិជ្ជា មានទាំងឡាយដោយប្រុមូលអារម្មណ៍ឲ្យមូលទៅលើវត្ថុដែលបានជ្រើសរើស នោះក្នុងរយៈពេល២ឬ៣នាទីនិងបង្កើតពេលវេលាបន្តិចម្តងៗនៅពេលអនុវត្តលើកក្រោយៗជាបន្តបន្ទាប់ទៀត
- ប្រសិនបើអារម្មណ៍យើងមានការបែកបាក់ទៅគតិ អំពីរឿងអ្វីផ្សេងៗត្រូវព្យាយាមទាញអារម្មណ៍របស់យើង ដោយសន្សឹមៗមកកាន់វត្ថុដែលយើងគិតវិញ
- ការធ្វើសមាធិត្រូវធ្វើនៅពេលដដែលជាប្រចាំ និងនៅទីកន្លែងដែលស្ងប់ស្ងាត់ គ្មានការរំខាន
- គេអាចធ្វើសមាធិពី២នាទី ៣នាទី៥នាទី រហូតដល់២០នាទីឬវែងជាងនេះក៏បាន ។
