ចំណុចសំខាន់នៅក្នុងធម្មនុញ្ញរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិមាន៖
- រួមរស់នៅក្នុងសន្តិភាពរួមកម្លាំងគ្នា ដើម្បីថែរក្សានូវសន្តិភាព និងសន្តិសុខ អន្តរជាតិ
- អនុវត្តន៍គោលការណ៍ច្បាប់ ដោយមិនប្រើកម្លាំងអាវុធលើកលែងតែករណីចាំបាច់ ដើម្បីផលប្រយោជន៍រួម។
- ពឹងផ្អែកលើស្ថាប័នអន្តរជាតិ ដើម្បីជួយឱ្យមានវឌ្ឃនភាពខាងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមដល់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងឡាយ។
- រក្សានូវសន្តិសុខនិងសន្តិសុខអន្តរជាតិហើយដើម្បីសម្រេចនូវគោលបំណងនេះ ត្រូវអនុវត្តន៍វិធានការរួមគ្នាដ៏សកិ្តសិទ្ធិ ដើម្បីការងារនឹងបញ្ចៀសមិនឱ្យមានការគំរាមគំហែងលើសន្តិភាព និងបង្រាបអំពើរាតត្បាតទាំងឡាយ ឬអំពើអ្វីដែលធ្វើ ឱ្យប្រេះឆាសន្តិភាព តាមមធ្យោបាយសន្តិវិធី សន្តិភាពតាមមធ្យោបាយសន្តិវិធី និងអនុលោមតាមគោលច្បាប់យុត្តិធម៌ និងសិទ្ធិអន្តរជាតិ។
- ពង្រីកទំនាក់ទំនងមិត្តភាព រវាងប្រជាជាតិទាំងឡាយដោយផ្នែកលើគោលការណ៍សមភាពនៃសិទ្ធិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងសិទ្ធិស្វ័យសម្រេចរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះ។
- សម្រេចឱ្យបានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ជាអន្តរជាតិក្នុងគោកបំណងដោះស្រាយរាលបញ្ហា អន្តរជាតិនានា
- សមាជិកទាំងអស់មានសមភាពខាងអធិបតេយ្យភាព
- សមាជិកទាំងអស់ត្រូវបំពេញដោយសុចរិត នូវកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនតាមធម្មនុញ្ញ សហប្រជាតិ។
- ដំណោះស្រាយជម្លោះអន្តរជាតិដោយសន្តិវិធី
- ក្នុងកិច្ចប្រាស្រ័យអន្តរជាតិ សមាជិកទាំងអស់មិនត្រូវគំរាមកំហែង ឬប្រើកម្លាំងប្រឆាំងនឹងបូរណភាពទឹកដី ឬឯករាជ្យនយោបាយនៃរដ្ឋទាំងមូលក្តី ឬប្រឆាំងបែបណាមួយដែលមិនសមស្របនឹងគោលបំណងរបស់សហប្រជាជាតិ។
- សមាជិកសហប្រជាជាតិ ត្រូវជួយឧបត្ថម្ភដោយពេញបន្ទុកដល់អង្គការនេះ ហើយមិនត្រូវឧបត្ថម្ភដល់រដ្ឋណាមួយដែលអង្គការសហប្រជាជាតិបានរិតត្បិតឡើយ។
- អង្គការសហប្រជាជាតិត្រូវធ្វើយ៉ាងណាឱ្យរដ្ឋទាំងឡាយដែលមិនមែនជាសមាជិកប្រព្រឹត្តតាមគោលការណ៍ច្បាប់ដើម្បីទ្រទ្រង់នូវសន្តភាព និងសន្តិសុខអន្តរជាតិ។
- អង្គការសហប្រជាជាតិមិនជ្រៀតជ្រែកចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់រដ្ឋសមាជិកនីមួយៗ។
