គេតែងពោលថា “ខ្វះការអប់រំ ខ្វះការកអភិវឌ្ឍ”។

គេពោលថា “ខ្វះការអប់រំ ខ្វះការអភិវឌ្ឃ”

ការអប់រំៈ គឺជាសកម្មភាពទៅលើ​បុគ្គល ដែលមានគោលបំ​ណងច្បាស់លាស់ ក្នុងការប្រើប្រាស់ចិត្តគំនិតរបស់មនុស្ស

ការអ​ប់រំ គឺជាលំនាំនៃការប្រព្រឹត្តទៅពេលមួយជីវិតរបស់មនុស្សក្នុងស្ថា​នភាពផ្សេងៗគ្នា។

ការអភិវឌ្ឍៈ គឺជាការធ្វើឲប្រែប្រួលធ្ពោះទៅរកការរីកចំរើន។

ប្រជាពលរដ្ឋជួបប្រទះកង្វះខាតការអភិវឌ្ឃ

+ ខ្វះធនធានមនុស្ស​ សម្រាប់កិច្ចការពារ និងកសាង​ប្រទេស

+ ជួបប្រទះនូវអនក្ខរជន ទុគត៍ជ​ន និងភាពក្រីក្រតោកយ៉ាកក្នុងសង្គម។

+ កើតមានអសីលធម៌ផ្សេងៗ! ដូចជាអំពើហិង្សាចោរកម្ម ឃាតកម្មជាដើម។

+ ខូចបរិស្ថាន ដោយការប្រើប្រាស់វត្ថុធម៌ជាតិខុសទំនងនិងគ្មានចំណេះដឹង។

កើតមានជំងឺជាច្រើន​​ ​និងមានអ្នកមានវិបត្តិ កាយសម្បទា រោគាព្យាធិ ដោយសារពួកគេខ្លះអនាម័យ។

+  ពិបាកក្នុងការកសាង ប្រទេសឲរិកចំរើន​​ ឆាប់រហ័​ស។

+ បាក់ទឹកចិត្ត ឈឺចាប់ក្នុងចិត្ត អស់សង្គមក្នុងឆាកជីវិត។

+ ​បាត់បង់សេវាសង្គម។

+ ប៉ះពាល់ដល់ប្រពន្ធ័អប់រំរបស់សង្គម។

+ ​បាត់បង់កិត្តិយស និងសេចក្កីថ្លៃថ្នូររ​បស់ជាតិ។

+ អរិយធម៌ជាតិធ្លាប់ចុះ។

+ ខ្វះនូវបញ្ញាស្មារតី ដោយឆ្លងកាត់ការត្រិះរិះពិចារណា។

+ ខ្វះភាពឈ្លាស​វៃ​ គ្មានចិត្តគំនិត ឆន្ទៈមោះមុត អង់អាចក្លាហាន ក្នុងកិច្ចអភិវឌ្ឍមនុស្សជាតិ មិនអាចទប់ទល់រាល់សកម្មភាពអសកម្មក្នុងសង្គមបាន។

+ ​មិនអាចកើតមាន​ស្មាររតីសាមគ្គីភាព ភាតភាព មនុស្សធម៌ អហិង្សា លទ្ធិប្រេជាធិតេយ្យ និង​មិនបង្កើតនូវ​ការស្រលាញ់ ថែរក្សាការពារ​នូវអត្តសញ្ញាណជាតិ ដែលជាដួងព្រលឹងរបស់ជាតិខ្លួន។

+ គ្មានគំនិតបង្កើតស្នាដៃ ដែលជាទេពកោសល្យរបស់ខ្លួនឲក្លាយជាកោសិការបស់សង្គមបានទេ។

+ មិនអាចខ្លួន ឲទៅជាចមនុស្សមានគុណប្រយោជន៏ដល់សង្គមជាតិ មានន័យថារស់ទម្លន់ផែនដី។

+ ការរស់នៅបែបបទជាសត្វ គ្មានសេចក្កីថ្លៃថ្មូរ មិនអាចក្លាយជាស្ថាបនិកដ៏សកម្ម ​ក្នុងការកសាងប្រ​វត្តិសាស្រ្តរបស់សង្គមជាតិ។

+ មិនអាចអប់រំផ្នែកសុ​ខភាព អ​នាម័យ បរិស្ថាន សិទ្ធិ ប្រជា​​​ធិតេយ្យ ដើម្បីឈានទៅស្គាល់អំពី​សារះ​សំខាន់និងផលប្រយោជន៏ ឬផលវិបាកដែលកើតមានជាយថាហេតុ។