ច្រកបែងចែកទំនិញឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់មានចំនួន៤គឺ ៖
- បណ្តាញពីផលិតករទៅកាន់អ្នកប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ (Direct from the manufacturer to the consumer) ការបង្ហូរផលិតផលដោយត្រង់ឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់ គឺជាប្រឡាយចែកចាយងាយជាងគេ ។ ដំណើរការនេះអាចសម្រេចបានតាមរយៈ (១)ហាងជាកម្មសិទ្ធិរបស់ផលិតករ (២)ការដើរលក់តាមផ្ទះ ឬ(៣)ការផ្ញើរតាមប្រៃសណីយ៍ដោយត្រង់ ។ សណ្តានទាំងបីនេះ ផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ការងាយស្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រង និងការត្រួតពិនិត្យរបស់ម្ចាស់ ។
- បណ្តាញពីផលិតករទៅកាន់អ្នកលក់ដុំបន្តទៅអ្នកប្រើប្រាស់ (From the manufacturer, via the wholesaler, to the consumer) ជួនកាលការបង្ហូរផលិតផលតាមរយៈអ្នកលក់ដុំ គឺមិនចាំបាច់ឆ្លងកាត់អ្នកលក់រាយនោះទេ ព្រោះអ្នកលក់ដុំអាចបោះដុំផង និងលក់រាយបានផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកទិញជាអ្នកប្រើប្រាស់មកសុំទិញដល់កន្លែងក្នុងបរិមាណច្រើនដូចជាអ្នកលក់រាយដែរនោះ ។
- បណ្តាញពីផលិតករទៅកាន់អ្នកលក់ដុំបន្តទៅអ្នកលក់រាយ ហើយបន្តទៅអ្នកប្រើប្រាស់ (From the manufacturer via wholesaler and the retailer, to the consumer) ការបង្ហូរផលិតផលតាមរយៈអ្នកលក់ដុំ គឺជាសណ្តានចែកចាយ គេនិយមជាងគេ ហើយមានជាទូទៅសព្វថ្ងៃនេះ ។ ផលិតករភាគច្រើនផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់លើកិច្ចការរបស់គេតែរឿងផលិតកម្ម ពីព្រោះក្រុមហ៊ុនខ្លះខ្វះសមត្ថភាពផ្នែកទីផ្សារ ឬខ្វះមូលធន ។ ដូច្នេះពឹងផ្អែកលើសេវារបស់អ្នកលក់ដុំ ដែលទិញក្នុងបរិមាណច្រើន ហើយធ្វើការលក់បន្ត ។
- បណ្តាញពីផលិតករទៅអ្នកលក់រាយហើយបន្តទៅអ្នកប្រើប្រាស់ (From the manufacturer via the retailer, to the consumer) ការបង្ហូរផលិតផលដំបូងទៅអ្នកលក់រាយ ដែលបន្តមកទៀតអ្នកលក់រាយក៏បង្ហូរទៅអ្នកប្រើប្រាស់ ។ បណ្តាញនេះគេប្រទះឃើញទូទៅពិសេសក្នុងករណីរបស់របរត្រូវដើរទិញ ពីព្រោះវាផ្តល់ឲ្យផលិតករនូវកម្រិតការត្រួតពិនិត្យផលិតផលខ្ពស់ ហើយនិងផ្តល់ឲ្យគេនូវព័ត៌មានទីផ្សារ ពីអ្នកទទួលមកគណៈចាត់ចែងការយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។
