មាត្រា ៣៣ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ កំណត់ថា ដើម្បីឲ្យអំពើល្មើសមួយ អាចចាត់ទុកថាជាការពារស្របច្បាប់ ត្រូវគោរពទៅតាមលក្ខខណ្ឌដូចខាងក្រោម ៖
- អំពើល្មើសនោះ ត្រូវតែធ្វើឡើង ប្រឈមនឹងទង្វើមួយទៀត (ការឈ្លានពាន) ដែលជាអំពើល្មើសច្បាប់ ។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងករណីប៉ូលិសចូលមកឆែកឆេរផ្ទះ ដោយមានដីកាពីតុលាការត្រឹមត្រូវ ស្រាប់តែម្ចាស់ផ្ទះទាញកាំបិតមកកាប់ប៉ូលិស នេះមិនមែនជាការការពារស្របច្បាប់ទេ ព្រោះទង្វើរបស់ប៉ូលិសជាទង្វើស្របច្បាប់ ។
- ក្នុងស្ថានភាពចាំបាច់ដោយចៀសមិនរួច មានន័យថា គាត់មិនអាចរត់គេចចេញទៅណាបានទេ គឺមានតែវាយតបតវិញដើម្បីការពារខ្លួន ។
- បទល្មើស និងការឈ្លានពាន ត្រូវតែកើតឡើងក្នុងពេលជាមួយគ្នា ។ ប្រសិនបើមានគេបាញ់សម្លាប់កូន ស្អែកឡើង ឳពុកទៅបាញ់សម្លាប់គេវិញ នេះមិនត្រូវចាត់ទុកថាជាការការពារស្របច្បាប់ទេ ។
- មធ្យោបាយនៃការការពារខ្លួន ត្រូវតែសមាមាត្រទៅនឹងទម្ងន់នៃការឈ្លានពាន ។ ឧបមាថា មានគេកាន់អង្កត់អុសតូចមួយចូលមករកវ៉ៃ ស្រាប់តែទៅទាញកាំភ្លើងបាញ់គេស្លាប់ នេះមិនត្រូវចាត់ទុកថាជាការការពារស្របច្បាប់ទេ ។
