សំណួរ-ចម្លើយ ក្រមរដ្ឋប្បវេណី និងក្រមនីតិវិធីរដ្ឋប្បវេណី (ភាគ២)

សំណួរ

៦- ចូរឲ្យនិយមន័យនៃកិច្ចសន្យា ?

៧- ចូរឲ្យនិយមន័យនៃសកម្មភាពឯកតោភាគី ?

៨- តើអ្វីទៅជាកាតព្វកិច្ចមានគោលបំណងឲ្យធ្វើសកម្មភាព ? ចូរឲ្យឧទាហរណ៍​ ?

៩- តើអ្វីទៅជាកាតព្វកិច្ចប្រគល់ ?

១០- តាមក្រមរដ្ឋប្បវេណី តើវត្ថុដែលអាចដាក់ហ៊ីប៉ូតែកបានមានអ្វីខ្លះ ? ចូររៀបរាប់ ?

ចម្លើយ

៦- និយមន័យនៃកិច្ចសន្យា គឺជាកិរិយាដែលបុគ្គលពីរនាក់ ឬច្រើននាក់ មានឆន្ទៈត្រូវគ្នាព្រមបង្កើតកែប្រែ ឬរំលត់នូវកាតព្វកិច្ច (មាត្រា៣១១ នៃក្រមប្បវេណី) ។

៧- និយមន័យនៃសកម្មភាពឯកតោភាគី គឺជាសកម្មភាពដែលបង្កើត កែប្រែ ឬរំលត់នូវកាតព្វកិច្ច ដោយបង្ហាញឆន្ទៈនៃការចាត់ចែងទ្រព្យដោយភាគីម្ខាង ឬដោយអនុវត្តសិទ្ធិដែលបានទទួលតាមកិច្ចសន្យា ឬតាមបញ្ញត្តនៃច្បាប់ (មាត្រា ៣១២ កថាខណ្ឌទី១ នៃក្រមប្បវេណី) ។

៨- កាតព្វកិច្ចមានគោលបំណងឲ្យធ្វើសកម្មភាព គឺអាចធ្វើឡើងតាមរយៈកិច្ចសន្យាអាណត្តិ កិច្ចសន្យាការងារជាដើម ។ ឧទាហរណ៍ ការសម្អាតផ្លូវថ្នល់ ការកាប់ដើមឈើ ការសាងសង់ ឬការបំផ្លាញអាគារ ការដឹកជញ្ជូនទំនិញ ។ល។

៩- កាតព្វកិច្ចប្រគល់ គឺអ្នកលក់មានកាតព្វកិច្ចត្រូវប្រគល់វត្ថុដែលជាកម្មវត្ថុនៃការលក់ទិញទៅឲ្យអ្នកទិញ តាមកាលបរិច្ឆេទ និងតាមទីកន្លែងដែលបានកំណត់នៅក្នុងកិច្ចសន្យា ។

១០- តាមក្រមរដ្ឋប្បវេណី វត្ថុដែលអាចដាក់ហ៊ីប៉ូតែកបានមានដូចជា​ ៖

• អចលនវត្ថុ កម្មវត្ថុនៃហ៊ីប៉ូតែក ត្រូវតែជាអចលនវត្ថុដែលជាកម្មសិទ្ធិ ឬចំណែកនៃកម្មសិទ្ធិអវិភាគរបស់កូនបំណុល ឬគតិយជន (មាត្រា៨៤៣ កថាខណ្ឌទី១ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី) ។
• សិទ្ធិជួលអចិន្ត្រៃយ៍ និងផលុបភោគ ក្រៅពីអចលនវត្ថុ ហ៊ីប៉ូតែកត្រូវបានទទួលស្គាល់ផងដែរឲ្យបង្កើតលើសិទ្ធិលើអចលនវត្ថុ ដែលកម្រិតត្រឹមសិទ្ធិជួលអចិន្ត្រៃយ៍ និងផលុបភោគ (មាត្រា៨៤៣ កថាខណ្ឌទី២ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី) ។
• វត្ថុដែលត្រូវបានកំណត់ដោយច្បាប់ពិសេស ជាគោលការណ៍ក្រមរដ្ឋប្បវេណីទទួលស្គាល់ការបង្កើតហ៊ីប៉ូតែកចំពោះអចលនវត្ថុ សិទិ្ធជួលអចិន្រ្តៃយ៍​ និងផលុបភោគប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែក្នុងករណីច្បាប់ពិសេសទទួលស្គាល់ការយកទ្រព្យសម្បត្តិផ្សេងក្រៅពីអចលនវត្ថុមកធ្វើជាកម្មវត្ថុនៃហ៊ីប៉ូតែក យើងត្រូវទទួលស្គាល់ការបង្កើតហ៊ីប៉ូតែកតាមប្រភេទផ្សេងនោះដែរ (មាត្រា៨៤៣ កថាខណ្ឌទី៣ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី) ។

តភាគ