សិលាចារឹកវត្តយាយកាប K.434 ៖

          សិលាចារឹកនេះ ចារឹកនៅលើខ្នងព្រះពុទ្ធបដិមា មាន៨បន្ទាត់សរសេរជាភាសាខ្មែរសម័យទំនើបសិលាចារឹកនេះរកឃើញនៅក្នុងវត្តយាយកាបដែលស្ថិត នៅក្នុងទឹកដីភូមិសាស្រ្តខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ខ្លឹមសារសិលាចារឹកនេះបានបញ្ជាក់ថាអ្នកឧកញាស្រេនយុធ ព្រមទាំងក្រុងញាតិរបស់គាត់មានប្រពន្ធកូនក្មួយចៅកូនប្រសារ មានសេចក្តីជ្រះថ្លាបាននិមន្តព្រះសង្ឃ សម្តេចព្រះអភិញាណមហាសង្ឃរាជ ព្រះភិក្ខុ ថេរៈ សាមណេរ ដោយគាត់មានសទ្ធាបានយកមាសមកសាង បដិមាព្រះពុទ្ធរូប បរិនិព្វាន ហើយគាត់ប្រាថ្នាសូមឲ្យបានទាន់ ព្រះបាទធម្មិករាជានិងព្រះសិអារ្យមេត្រីយ៍ ។

សិលាចារឹកព្រះនិព្វាន K.75៖

សិលាចារឹក​នេះបានមកពីវត្តព្រះនិព្វានដែលមានទីតាំងភូមិសាស្ត្រាស្ថិតនៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺជាសិលាចារឹកសម័យទំនើប ហើយសិលាចារឹកនេះសព្វថ្ងៃគេ បានតម្កល់រក្សាទុកនៅក្នុង​សារៈមន្ទីរជាតិនាទីក្រុងភ្នំពេញ សិលាចារឹកនេះសរសេរនៅលើលិង្គ ( សិវលិង្គ ) ចំពោះអត្ថន័យនិងខ្លឹមសាររបស់ អត្ថបទពាក្យចារឹកនេះបាន ក្រើនបញ្ជាក់ឡើងវិញថានៅឆ្នាំ ៩៩០ នៃចុល្លសករាជ ខែជេស្យ ៥ រោជ ថ្ងៃពុធ ព្រះរាជាមាតា របស់ព្រះមហាក្សត្រមានព្រះរាជបន្ទូលដល់ព្រះមហាក្សត្រថាស្រែនេះគឹអ្នកមហាឧបរាជបានប្រគេនព្រះមហាក្សត្រីយ៍ទ្រង់ សព្វព្រះរាជហឬទ័យប្រគេនចំពោះអ្នកសម្តេចព្រះពោធិញាណ វិញព្រមទាំងដីស្រែរបស់ឧកញ៉ាវង្សាបរាអ្នកសមណវិរិយថ្វាយចំពោះព្រះរាជ ក្សត្រីយ៍ហើយព្រះរាជក្សត្រីយ៍​បានប្រគេនចំពោះព្រះពោធិញាណឥន ។

សិលាចារឹកគាំប្រទោះ K.៦៥ ៖

នៅក្នុងសៀវភៅ Inscriptions du Cambodge ដែលក្រងនិពន្ធដោយលោកសាស្ត្រាចារ្យ G.Coedes ទំព័រទី៨៦ លោកបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថាសិលាចារឹកនេះរកឃើញនៅវត្ត គាំប្រទោះខេត្តព្រៃវែង មាន៤ជ្រុង ជ្រុងទី១ មាន២០ បន្ទាត់ទី២ មាន១៦បន្ទាត់ទី៣មាន១៦បន្ទាត់ ទី៤មាន១៧បន្ទាត់ចំពោះអត្ថន័យរបស់ពាក្យចារឹកនេះនិយាយពីផលអានិសង្សផ្នួស និងសមិទ្ធិផលផ្សេងៗរបស់លោកមានដូចជា សង់វត្តអារាម ព្រះពុទ្ធបដិមា សមណៈភាវៈ បុណ្យកឋិនទានជាដើម ដែលព្រះសង្ឃអង្គនេះមានសមណៈងារជាសម្តេច ព្រហ្មសរ ដែលលោកមានព្រះនាមដើមរបស់លោកថា ឧក ។

សិលាចារឹកព្រះអង្គធំលើភ្នំគូលែន​ K.៧១៥ សិលាចារឹករកឃើញនៅកន្លែងព្រះពុទ្ធបដិមាព្រះអង្គធំ និងបកស្រាយដោយលោកសាស្រ្តាចារ្យបណ្ឌិតឃឹម សុខ ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយក្នុងទស្សនាវត្តសាលាបារាំងចុងបូព៌ាប្រទេសដែលហៅកាត់ថា BEFEO និងលោកយាយសាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត ពូវ សាវរស់ ក្នុងអត្ថបទមួយដែលមានចំណងជើងថា Nouvelles Inscriptions Cambodge សិលាចារឹកនេះ ចារឹកជាភាសាខ្មែរមានចំនួន៧ បន្ទាត់ចំណែកឯអត្ថន័យនិងខ្លឹមសាររបស់វាបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថា ចៅមហាកុសលបានមកសំពះព្រះរួចបាន​ឃើញព្រះពុទ្ធរូបមានសភាពបាក់បែក និងទ្រុឌទ្រោមបានកសាងនិងជួសជុលនៅឆ្នាំ ១៥០៨នៃសកៈហើយសូមប្រាថ្នាបានត្រាស់ដឹងជាមួយព្រះអង្គដូចព្រះពុទ្ធព្រះនាមថាសក្ខិ ។

សិលាចារឹកវត្តអង្គរតនៈមេត្រី k.៧៦៣៖

          វត្តអង្គរតនៈមេត្រី មានទីតាំងភូមិសាស្រ្តស្ថិតនៅក្នុងខេត្តកណ្តាល នៅក្នុងអារាមនេះគេបានរកឃើញសិលាចារឹកមួយផ្ទាំងដែលមានអក្សរចារឹកចំនួន១៧បន្ទាត់សរសេរជាភាសាខ្មែរសម័យទំនើប ចំពោះអត្ថន័យនៃសិលាចារឹកនេះបានបញ្ជាក់ប្រាប់យើងងឲ្យដឹងថា លោកគ្រូព្រះនាមវេស បានកសាងវត្តអង្គរតនៈមេត្រី នៅពុទ្ធសករាជ ២៤១៤ ឆ្នាំវកចត្វាស័ក នៅពេលនោះលោកមានព្រះជនបាន៨៨លោករបួសបាន៤៦ ព្រះវស្សា ។ នៅពុទ្ធសករាជ ២៤៥៥ព្រះគ្រូចៅអធិការព្រះ​នាមកែវ បានកសាងព្រះវិហារក្នុងឆ្នាំជូត ចត្វាស័កឆ្នាំ ១៩១៣នៃគ.ស ។ អាចារ្យវត្តនាម សុតប្រពន្ធគាត់ឈ្មោះឆិម បានកត់ប្រវត្តិសាវតានេះហើយគាត់មានសេចក្តីបំណងប្រាថ្នា សូមឲ្យបានសមាទានសីលអស់កាលជានិច្ច និងសូមឲ្យបានទាន់ព្រះពុទ្ធព្រះនាមសិអារ្យមេត្រី ។

សិលាចារឹកវត្តព្រែកគងរាជ k.៨០៣ ៖

សិលាចារឹកនេះរកឃើញនៅវត្តព្រែកគងរាជខេត្តកណ្តាល សរសេរជាភាសាខ្មែរមាន២ជ្រុងហើយជ្រុងទី១មាន៧បន្ទាប់បានបញ្ជាក់ប្រាប់នូវកាលបរិច្ឆេទថានៅ ក្នុងព្រះពុទ្ធសករាជ២៤២០ ឆ្នាំឆ្លូវ នព្វសក្ខ ព្រះតេជៈព្រះគុណស្រីសុគាមុនីមានឋានន្តរសក្តិជាព្រះបាឡាត់មុនីសីលាចារ្យបានកសាងព្រះវិហារ ។ ជ្រុងទី២ថាព្រះតេជៈព្រះគុណស្រីសុគាមុនី បានកសាងព្រះពុទ្ធរូបនៅឆ្នាំជូត ទោសក្ខ ពុទ្ធសករាជ២៤៤៣ ។

សិលាចារឹកវត្តចារk.៨០៤ ៖

          សិលាចារឹកនេះរកឃើញនៅក្នុងវត្តចារស្ថិតនៅក្នុងខេត្តកែវ សរសេរជាភាសាខ្មែររួមមាន ១៤បន្ទាត់ហើយសិលាចារឹកនេះធ្លាប់បានទទួលការសិក្សានិងអធិប្បាយដោយលោកយាយសាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត ពូវ សាវរស់ ចំពោះអត្ថន័យនិងខ្លឹមសារនៅក្នុងសិលាចារឹកនេះនិយាយអំពីព្រះសង្ឃមួយព្រះអង្គមួយព្រះអង្គព្រះនាមពុទ្ធវិរិយវិនយវង្សា ព្រមទាំងក្រុមញាតិមានសទ្ធា ជ្រះថ្លាដាំដើមឈើនៅក្នុងវត្តនៅក្នុង ព.ស ២៤១៨ ព្រមទាំងមានពាក្យបណ្តាំថា ប្រសិនបើដើមឈើនោះប៉ះពាល់ដល់សាលាឬកុដិ អាចកាប់ដើមឈើនោះបានហើយ​ឲ្យដាំដើមឈើវិញ បើអ្នកណាដែលមិនបានដាំអ្នកដែលមកអំពីទីជិតនិងទីឆ្ងាយមកសកឬស្ទោះសំបកឈើ ដោយមានចិត្តពុំទៀងត្រង់ចំពោះព្រះពុទ្ធព្រះធម៌ព្រះសង្ឃ រាប់ទុកថាអ្នកនោះរំលាយព្រះសាសនាសូមឲ្យអ្នក នោះធ្លាក់នរកប្រាំរយជាតិ​ ។  

សិលាចារឹកយាយពៅk.៦៤៧ ៖

          សិលាចារឹកនេះ រកឃើញនៅវត្តយាយពៅខេត្តកំពងចាម សរសេរជាភាសាបាឡីមាន២ជ្រុងៗទី១មាន២៣ បន្ទាត់ជ្រុងទី២ មាន២៤បន្ទាត់ចំណែកខ្លឹមសាររបស់ពាក្យចារឹក នេះនិយាយពីការកសាងសមិទ្ធិផលផ្សេងៗ ក្នុងព្រះពុទ្ធដោយការចូលរួមជាមួយភិក្ខុសង្ឃនិងពុទ្ធបរិសុទ្ធ ។

សិលាចារឹកវត្តតាទោក k.892៖

          សិលាចារឹកវត្តតាទោក k.៨៩២ មានទីតាំងភូមិ សាស្ត្រស្ថិតនៅ ខេត្តសៀមរាប សរសេរជាភាសាខ្មែរមានចំនួន៣ជ្រុងហើយជ្រុងទី១មាន១១បន្ទាត់ជ្រុងទី២ មាន១២បន្ទាត់ជ្រុងទី៣មាន១៥បន្ទាត់សិលាចារឹកចេះធ្លាប់សិក្សា និងបោះពុម្ពផ្សាយ ដោយលោកយាយស្រាស្ត្រាចារ្យ ពូវ សាវរបស់នៅក្នុងអត្ថបទដែលមានចំណងជើង ចំពោះអត្តន័យនិងខ្លឹមសារនិយាយអំពីព្រះភិក្ខុមួយព្រះអង្គ ដែលលោកបានពិចារណាដល់កិរិយាកើត ចាស់ ឈឺ​ស្លាប់ ភាពប្រែប្រួលមិនទៀងទាត់នៃរូបធម៌និងនាមធម៌ធ្វើឲ្យលោកកើតនូវធម្មសង្វេគក្នុងចិត្តហើយលោកបានកសាងគម្ពីព្រះត្រៃបិដកនិងគម្ពីរផ្សេងៗមានមហាជាតក៏ តេមិយ មហាជន សុពរសិយាម នេម្មិរាជ មហោសថ ភូទត្ត ចន្ទកុមារ ព្រាហ្មនារទះព្រះទាំងគម្ពីរផ្សេងៗទៀតទុកសម្រាប់វត្ត និងទុកតំណរវង្សព្រះសាសនា ។

សិលាចារឹកអង្គរវត្ត k.១០២២ និង k. ១០៨៩ សិលាចារឹកនេះបញ្ជាក់ប្រាប់យើងឲ្យដឹងអំពីសកម្មភាពរបស់ពុទ្ធសាសនិកជនក្នុងបុព្វហេតុព្រះពុទ្ធសាសនាមានទាំងគ្រហស្តបព្វជិតសម្រាប់នៅក្នុងពាក្យចារឹក k.១០២២ បានបញ្ជាក់ថាមានព្រះសង្ឃមានសាមណសក្តិជា សម្តេចព្រះអរិយសង្ឃឯងសង្ឃ្រាបពិត្រ លោកបានដង្ហែរព្រះពុទ្ធបដិមា យកមកដម្កល់ទុកនៅប្រាសាទអង្គវត្តសម្រាប់គោរពបូជាតទៅចំណែកឯពាក្យចារឹក k. ១០៨៩ បានបញ្ជាក់ថា នាយនៅគាត់មកពីទីក្រុងភ្នំពេញគាត់បានមកចម្លង អក្សរចំនួន១២ដង ។