ឈ្មោះអ្នកនិពន្ធ និងស្នាដៃ ៖
ក. សម័យអង្គរ
- បណ្ឌិត សិវសោម (សិលាចារឹកប្រាសាទកណ្តោលដើម) សម័យរាជ្យស្តេច ឥន្ទ្រវរ្ម័ន រវាង គ.ស ៨៧៧ ដល់ ៨៨៩ ។
- បណ្ឌិត យតិអមរភាវៈ (សិលាចារឹកភ្នំបាយង្ក) សម័យរាជ្យស្តេចយសោវរ្ម័នរវាងគ.ស ៨៩៩ដល់៩០៨ ។
- បណ្ឌិត ទិវាករ (សិលាចារឹកប្រាសាទកំពឹស) សម័យរាជ្យសម្តេច រាជេន្ទ្រវរ្ម័ន រវាង គ.ស ៩៤៤ដល់៩៦៨ ។
- បណ្ឌិត កវិន្ទ្រ (សិលាចារឹកប្រាសាទខ្មៅ )សម័យរាជ្យស្តេច សូរ្យវរ្ម័ន រវាង គ.ស ១០០២ដល់១០៤៩ ។
- បណ្ឌិត ភូបន្ទ្រ (សិលាចារឹកវិមានអាកាស) មហេសីស្តេចជ័យវរ្ម័នទី៧ រវាង គ.ស ១០៩០ដល់១១០៩ ។
ខ. សម័យក្រោយអង្គរ
- បណ្ឌិត ជ័យ នន្ទ (សិលាចារឹកអង្គរវត្តជាពាក្យកាព្យសរសេរកាលពីចុងសតវត្សទី១៦) ។
- អ្នកប៉ាង ៖ ល្បើកអង្គរ (ពាក្យកាព្យសរសេសពី គ.ស ១៥៩៨) ។
- ព្រះរាជសម្ភារ ៖ កាព្យនិរាស ច្បាប់រាជសម្ភារ ( សរសេសពីគ.ស ១៩៣) សរសើរហេមន្តមាស (១៦២៩) ហិនលក្ខណ៍សល (១៦៣០) ។
- ឧកញ៉ា កោសាធិបតីក្រៅ ៖ រឿងក្រុងសុភមិត្រ (សរសេសពី គ.ស ១៧៩៨) ។
ឧញ៉ាព្រះឃ្លាំង នង ៖
- ច្បាប់សុភាសិត (១៧៩០)
- លោកនេយ្យជាតក (១៧៩៤)
- រឿងបុញ្ញាសារសិរលា (១៧៩៨)
- រឿងភោគកុលកុមារ (១៨០៤)
- រឿងវរនេត្រ វរនុជ (១៨០៦) ។
ព្រះបាទអង្គឌួង ៖
- រឿងកាកី (១៨១៣)
- ច្បាប់ស្រីអង្គឌួង (១៨) ។
- ព្រះបទុមបារមី ពេជ្រ ៖ របាក្សត្រស្រុកខ្មែរ (១៨១៨) ។
- ឧកញ៉ា សោទសខែក ៖ ល្បើកជេតពន (១៨១៥) ។
- បណ្ឌិត សំអាត ៖ រឿងនាងមុជលិន ឬព្រះចន្ទគោរព (១៨៣៣) ។
- ឧញ៉ា ចក្រីកែវ ៖ រឿងដាវរឿង (១៨៥៦) ។
- ព្រះអរិយគាមុនីហ៊ីង ៖ រឿងព្រះជិកវង្ស (១៨៥៦) ។
- ព្រះធម្មបញ្ញាម៉ែន ៖ រឿងពេជតា (១៨៥៧) ។
- ឧកញ៉ា ធិបតីយ៉ែម ៖ រឿងនាងវិមាចន្ទ (១៨៥៨) ។
- ពញាអនុជិតស្រី ៖ ល្បើកស្រីវិជ័យ (១៨៥៨) ។
- ឧញ៉ា សុន្ធរវោហារម៉ុក ៖ រឿងទេវន្ទ (១៨៥៩) ។
គ. សម័យអាណានិគមនិយមបារាំង ៖
- ព្រះធម្មបញ្ញាអ៊ុក ៖ រឿងមរណមាតា (១៨៧៧)
- បវរភក្តីព្រហ្ម ៖ រឿងពោធិវង្ស (១៨៨១)
- ឃុនសុន្ធរពិនិត្យ ៖ រឿងចៅមាស (១៩៩៧)
- ឧកញ៉ាវង្សាធិបតីអ៊ុក ៖ រឿងសង្ខសិល្បជ័យ (១៨៨២)
- ម៉ឺនភក្តីអក្សរ តន់ ៖ រឿងសព្វសិទ្ធ (១៨៩៩)
- លោក យស ងិន ៖ រឿងចៅស្រទបចេក (១៩...)
- វិសេសដូង ៖ ល្បើកអក ល្បើកសារិកា ល្បើកជុច និងត្រី ។
