សីលធម៌និងប្រពៃណីខ្មែរមានលក្ខណៈកសាងអភិវឌ្ឍន៍សង្គមយ៉ាងប្រពៃ ដូចនេះយើងត្រូវការពាររវាងឲ្យបានល្អព្រោះថា៖
ក. សីលធម៌
- សីលធម៌ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាបង្រៀនមនុស្ស ឲ្យចេះអត់ឱនឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក
- បង្រៀនមនុស្សឲ្យចេះទទួលខុសត្រូវ
- មិនឲ្យរើសអើងវណ្ណៈដែលជាកត្តាធ្វើឲ្យសង្គមមានបរិយាកាសរីករាយសុខសាន្ត
- អាពាហ៍ពិពាហ៍រៀបចំឡើងតាមការព្រមព្រៀងរវាងឪពុកម្តាយនិងកូន
- សមាជិកគ្រួសារមានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ដែលអាចជ្រៀសវាងអំពើហិង្សាគ្រួសារ
- សមាជិកគ្រួសារចេះបង្កើតនូវភាពសុខុដុមរមនា និងសុភមង្គលក្នុងគ្រួសារ
- មាតាបិតាកអប់រំកូនស្រី ឲ្យមានជំហរជាមេផ្ទះ ដោយចេះរក្សានូវភ្នក់ភ្លើងបី
- បង្រៀនកូនស្រីឲ្យចេះគ្រប់គ្រងគ្រួសារឲ្យបានល្អ
- មាតាបិតាបង្រៀនកូនប្រុសឲ្យចេះស្វែងរកទ្រព្យ សម្បត្តិនិងចេះសន្សំសម្ចៃ(ស៊ីម្លូរឲ្យជ្រៀក )
- បង្រៀនកូនប្រុសឲ្យមានសីលធម៌ សច្ចធម៌ គុណធម៌និងចេះឱនលំទោនជាដើម ។
ខ. ពិធីបុណ្យនិងជំនឿផ្សេងៗ
- ការដឹងគុណដល់បុព្វបុរស ជាប្រការមួយប្រពៃដ៏សំខាន់ដើម្បីឲ្យកូនចៅមានស្មារតីរក្សាពូជពង្សរហូតដល់៧សន្តាន
- តាមរយៈបុណ្យកឋិនប្រជាជនខ្មែរ ផ្គត់ផ្គង់ដល់អ្នកជួយការលំបាក ( យុវជនដែលមកជាមួយព្រះសង្ឃគង់ចាំព្រះវស្សាមានកង្វះខាតស្បង់ ចីពរនិងទីវត្តអារាមដែលកង្វះប្រាក់កាស ) គឺជាមធ្យោបាយដ៏ល្អដើម្បីជួយយិតយោងសង្គមឲ្យចម្រើន ។
