Ask question, post article, write experience get Point, learn more on Point Center
អ្នកសិក្សាខ្លះបានវិនិច្ឆ័យថា “រាមកេរ្តិ៍ជារឿងបុរាណខ្មែរមួយដែលបានជួយអប់រំមនុស្សឱ្យ ប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈនិងបានបង្ហាញពីលក្ខណៈមនុស្សរបស់ព្រះរាម” ចូរបង្ហាញ ។
អ្នកសិក្សាខ្លះបានវិនិច្ឆ័យថា “រាមកេរ្តិ៍ជារឿងបុរាណខ្មែរមួយដែលបានជួយអប់រំមនុស្សឱ្យ ប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈនិងបានបង្ហាញពីលក្ខណៈមនុស្សរបស់ព្រះរាម” ចូរបង្ហាញ ។ សេចក្តីអធិប្បាយ៖ មរតកអក្សរសិល្ប៍រឿងរាមកេរ្តិ៍ដលមានប្រភពមកពីរឿងរាមាយណៈ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
16292
មានការលើកជាមតិឡើងថា “ការលើកយកបង្ហាញពីការភ្ញាក់រលឹករបស់តួអង្គក្នុងដំណើររឿងបានផ្តល់នូវតំលៃល្អសំរាប់ការរស់នៅរបស់មនុស្សក្នុងសង្គម” ។ តើមានខ្លឹមសារបែបណា ចូរពន្យល់ដោយលើកឧទាហរណ៍នានាមកបញ្ជាក់អោយបានច្បាស់លាស់ផង ។
សេចក្តីអធិប្បាយ ៖ ជាទូទៅសង្កេតឃើញថាគ្រប់ស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ទាំងអស់ ពិសេសស្នាដៃដែលមានលក្ខណៈ តថិនិយម ជឿនលឿនបានលើកយកមកបង្ហាញពីសកម្មភាពតួអង្គដែលពោរពេញដោយឧត្តមគតិ គ្មានការកែប្រែឆ្ពោះទៅរកភាពថ្កុំថ្កើង ។ យ៉ាងនេះហើយ ទើបនៅក្រោយពេលដែលបានសិក្សាស្នាដៃទាំងនោះមកធ្វើអោយមជ្ឈដ្ឋានអ្នកអាន អ្នកសិក្សាមានការចាប់អារម្ម
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
5480
មតិមួយលើកឡើងថា ការបញ្ចប់រឿងដោយអោយជំទាវស្រែន និងតេជោយ៉ត ជួបគ្នាជាប្តីប្រពន្ធដូច្នេះ គឺជាមធ្យោបាយដ៏ប្រសើរមួយក្នុងការលុបបំបាត់នូវបញ្ហាវណ្ណភាពក្នុងសង្គមមនុស្ស ។ តើមានខ្លឹមសារបែបណា? ចូរពន្យល់ដោយលើកឧទាហរណ៍ពីក្នុងស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍នានា និងក្នុងសង្គមជាក់ស្តែងមកបញ្ជាក់ផង ។
សេចក្តីអធិប្បាយ ៖ ជុំវិញការសិក្សាស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍នានាសង្កេតឃើញថាកវីនីពន្ធបាន លើកយកបញ្ហាសង្គមមនុស្សមកចោទនិងដោះស្រាយទៅតាមសិល្ប៍វិធីរៀងៗខ្លួន។ ក្នុងនោះបញ្ហាវណ្ណៈភាពក៏ជាប្រធានបទសំខាន់មួយផងដែរ។ វិលជុំវិញបញ្ហានេះ ទើបបានជាបន្ទាប់ពីបានឃើញការបញ្ចប់រឿង តេជោយ៉តរបស់លោក ទី ជីហួត មានមតិខ្លះលើកឡើងថា “ការបញ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
15063
តើបុព្វហេតុអ្វីដែលនាំឲ្យមានការធ្វើកំណែទម្រង់រដ្ឋបាល ? តើគេធ្វើឡើងក្នុងគោលដៅបែបណា?
ដោយ: សីលធម៌ នៅ 2019-03-02 00:57
1981
មតិមួយលើកឡើងថា “ការបង្ហាញពី រូបារម្មណ៍តាមរយៈ កំណាព្យ បានផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹងតថភាពនៃជីវិតពិតរបស់មនុស្សនៅក្នុងសង្គម” តើការលើកឡើងនេះមានខ្លឹមសារបែបណា?ចូរពន្យល់ដោយផ្សាភ្ជាប់ឧទាហរណ៍បញ្ជាក់ផង។
សេចក្តីអធិប្បាយ៖ កំនាព្យគឺជាសិល្បៈមួយបែប ដែលត្រូវបានកវីនិពន្ធចងក្រងឡើងប្រកបដោយលក្ខណៈសំបូរបែប ។ ជុំវិញស្នាដៃដ៏សំបូរបែបទាំងនោះ បានពន្លេចចេញនូវពីសកម្មភាពនៃជីវិតរបស់មនុស្សក្នុងយុគសម័យនីមួយៗ។ និយាយទាក់ទងទៅដល់បញ្ហានេះ មានការលើកឡើងជាមតិមួយថា “ការបង្ហាញពីរូបារម្មណ៍តាមរយៈកំនាព្យ បានផ្សាភ្ជាប់ទៅនឹង តថ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
4087
មានទស្សនៈមួយចែងថា “ការសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ គឺសិក្សាពីបញ្ហាមនុស្សនៅសម័យណាមួយ”។ចូរអ្នកធ្វើការពន្យល់ទស្សនៈនេះដោយរកឧទាហរណ៍ក្នុងអក្សរសិល្ប៍ យ៉ាងតិចអោយបីរឿងដែលអ្នកធ្លាប់បានអានកន្លងមក។
សេចក្តីអធិប្បាយ៖ បើគេធ្វើការស្រាវជ្រាវពីប្រវត្តិនៃការកកើតទឹកដី វប្បធម៌ ពីបញ្ហាមនុស្ស គេអាចធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវតាមរយៈអក្សរសិល្ប៍ដែលជាចំនែកមួយនៃឯកសារពិគ្រោះយ៉ាងសំខាន់បំផុតព្រោះអក្សរសិល្ប៍បារ៍ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីសង្គមមនុស្ស។ដោយបានមើលឃើញពីសារប្រយោជន៍នៃអក្សរសិល្ប៍បែបនេះហើយទើបមានទស្សនៈមួយចែងថា”ការសិក្សាអ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
57522
ចូរប្អូនពន្យល់បកស្រាយអោយបានក្បោះក្បាយ”អំពីបុព្វហេតុនៃល្បាយភាសាខ្មែរ” ។ ចូរពន្យល់ដោយល់កឧទាហរណ៍មកបញ្ចាក់អោយបានក្បោះក្បាយ ។
សេចក្ដីអធិប្បាយ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
3766
មានការលើកជាមតិឡើងថា “មរណភាពរបស់ហាំលែតបានផ្តល់នូវឧត្តមភាពមួយសម្រាប់អ្នកអាន អ្នកស្ដាប់ពិសេសលើផ្នែកអត្ថរស"។តើហេតុអ្វីបានជាដូច្នេះ?ចូរពន្យល់បញ្ហានេះអោយបានច្បាស់លាស់។
សេចក្តីអធិប្បាយ ៖ រឿងហាំលែត គឺជាស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍បរទេសមួយ ដែលត្រូវបានរៀបរៀងឡើងដោយអ្នកនិពន្ធដ៏ល្បីល្បាយមួយនៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេសនាសតវត្សទី ១៦-១៧ នេះ គឺលោក សេកស្ពៀរ។ តាមរយៈស្នាដៃដ៏ល្បីល្បាញនេះ បានបង្ហាញអោយឃើញពីទារុណភាព គំនុំសងសឹក ដើម្បីកិត្តិយស កត្តញ្ញូ ដែលជាហេតុធ្វើអោយមជ្ឈដ្ឋានអ្នកអាន អ្នកសិក្សា មា
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
4034
គេថា “រឿងរាមាយណៈ និងរឿងរាមកេរ្តិ៍ មានលក្ខណៈខុសគ្នាដែលជាហេតុធ្វើអោយរឿងទាំងពីរ នេះបង្កប់នូវតម្លៃជាតិខ្លួនយ៉ាងជ្រៀលជ្រៅ” ។តើការបង្ហាញពីភាពខុសគ្នានោះមានលក្ខណៈបែបណាខ្លះចូរបង្ហាញអោយបានច្បាស់លាស់។
សេក្ដីអធិប្បាយ៖ តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវបញ្ជាក់ថា រឿងរាមកេរ្តិ៍ របស់ខ្មែរ យើងត្រូវបានកវីនិពន្ធខ្មែរធ្វើនីយកម្មចេញពីរឿងរាមាយណៈរបស់ឥសីវាល្មិកិដែលជាជនជាតិឥណ្ឌា ដោយហេតុនេះទើបបានជាចំណុចខ្លះនៃរឿងទាំងពីរនៅមាន លក្ខណៈដូច ប្រហាក់ប្រហែល និងស្រដៀងគ្នា តែចំណុចខ្លះទៀតមានចំណុចខុសគ្នាទាំងស្រុង ដោយសារតែស្តែង អោយ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
33869
គេថា "រឿងរាមកេរ្តិ៍បានដើរតួនាទីសំខាន់ក្នុងការបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពអរិយធម៌ខ្មែ។ តើការបង្ហាញនោះមានបែបណាខ្លះចូរពន្យល់អោយបានច្បាស់លាស់ ។
សេចក្តីអធិប្បាយ៖ រឿងរាមកេរ្តិ៍គឺជាស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ ដែលមានទំនោរទៅរកសាសនាព្រាហ្មណ៍។រឿងនេះបានលាតត្រដាងពីទិដ្ឋភាពជាច្រើនដែលជាផ្នែកនៃផ្នត់គំនិតខ្មែរ ហើយរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃក៏នៅតែមានអត្ថិភាពក្នុងសង្គមខ្មែរដដែល។ដោយសារតែការលើកយកមកបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពទាំងនោះហើយ ទើបបានជាគេថា “រឿងរាមកេរ្តិ៍បានដើរតួ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
46191
មតិមួយលើកឡើងថា ” ទុំស្លាប់មកពីមិនបង្ហាញរាជសារ “ តើអ្នកយល់យ៉ាងណា? (បែបពិភាក្សា)
សេចក្តីអធិប្បាយ៖ នរណាៗក៏ធ្លាប់បានលឺ និងដឹងអំពីប្រវត្តិនៃរឿងទុំទាយហើយដែរ ដែលជារឿងដ៏ជូរចត់ ផ្អែមល្ហែម ការព្យាបាទគ្នា មិនចេះចប់មិនចេះហើយ នៃអំឡុងពេលដ៏យូរលង់មួយក្នុងសម័យលង្វែក។ ទុំទាវជាគូស្នេហ៍ ដ៏មហិមាមួយ ដែលតស៊ូនឹងសេចក្តីស្នេហាយ៉ាងពិតប្រាកដ ទោះមានឧបសគ្គ ការបំបែកបំបាក់ ពង្រាត់ពង្រាសយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ពួ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
5155
ពាក្យចាស់មួយឃ្លាពោលថា “ ខ្លួនទាបកុំតោង ដៃខ្លីកុំឈោងប្រវាអោបភ្នំ ” ចូរពន្យល់?
សេចក្ដីអធិប្បាយ៖ ធម្មជាតិបានបង្កើតមនុស្ស កំពស់ នឹងភ្នំ មនុស្សក៏មិនអាចនឹង ចាប់ឈោងប្រវាអោយភ្នំអោយនៅក្នុងរង្វង់ដៃបានដែរ។ អាស្រ័យហេតុនេះហើយ ទើបចាស់បុរាណចងក្រងពាក្យមួយឃ្លាពោលថា “ ខ្លួនទាបកុំតោង ដៃខ្លីកុំឈោងប្រវាអោបភ្នំ ” ។ តើពាក្យមួយឃ្លាខាងលើមានអត្
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
2623
មតិមួយពោលថា ” មរណភាពរបស់ទុំបណ្តាលមកពីសេចក្តីសស្នេហា “។ ឯមតិមួយទៀតថា ” មរណភាពរបស់ទុំបណ្តាលមកពី អំណាចផ្តាច់ការនៃសង្គម “។ ចូរពិភាក្សាមតិខាងលើ។
សេចក្ដីអធិប្បាយ៖ រឿងទុំទាវជាស្នាដៃដ៏អស្ចារ្យបំផុត ហើយវាបានចោទជាបញ្ហាជាច្រើនសំរាប់អ្នកសិក្សាលើកមកបកស្រាយ បញ្ចប់នៃរឿងអ្នកនិពន្ធបានអោយតួអង្គទុំស្លាប់យ៉ាងខ្លោចផ្សាបំផុត។ សេចក្តីស្លាប់របស់ទុំបានបង្កើតចេញជាមតិពីរផ្សេងគ្នា។ មតិមួយពោលថា ” មរណភាពរបស់
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
2806
សុភាសិតមួយពោលថា ”ល្អពុម្ព ទើបល្អព្រះ“ ចូរបកស្រាយ?
សេចក្ដីអធិប្បាយ៖ ដើម្បីរស់នៅបានមនុស្ស តែងមានរបរចិញ្ចឹមជីវិតផ្សេងៗពីគ្នា ខ្លះធ្វើការរាជការ ស្រែចំការ និងរបរដាប់ឆ្លាក់ចាក់ពុម្ពរូបជាដើម ដើម្បីអោយរូបដែលចាក់ចេញមកបានល្អស្អាតទាល់តែអ្នកចាក់ប្រើពុម្ពស្អាតដែរ។ អាស្រ័យហេតុនេះហើយទើបមានសុភាសិតមួយពោលថា ”ល្អពុម្ព ទ
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
1130
សុភាសិតមួយពោលថា ”កុំស្លាប់ដូចពស់ កុំរស់ដូចកង្កែប“ ចូរបកស្រាយ?
សេចក្ដីអធិប្បាយ៖ មនុស្សគ្រប់រូបមិនអាចជៀសផុតពីសេចក្តីស្លាប់បានឡើយ តែមុននិងស្លាប់មនុស្សគប្បីបន្សល់ទុកនូវស្នាដៃ ល្អៗ និងពោរពេញដោយកេរិ៍្តឈ្មោះបោះសំលេង បើនៅរស់វិញ មនុស្សគប្បីកែខៃជីវិត អោយប្រសើថ្លៃថ្លា និងអភិវឌ្ឍន៍រីកចំរើន។ អាស្រ័យហេតុនេះហើយ ទើបមានស
ដោយ: Khmer Literature នៅ 2019-03-02 00:57
1276
