តើព្រះពុទ្ធសាសនាបានអប់រំមនុស្សឱ្យប្រកាន់សុចរិតធម៌ដូចម្តេចខ្លះ ?

ព្រះពុទ្ធបានមានពុទ្ធដីកាថា“មនុស្សទាំងឡាយគួរកុំប្រព្រឹត្តអំពើណាដែលមិនគប្បីដល់អ្នកដទៃឱ្យសោះបើយើងមិនចង់ឱ្យគេប្រព្រឹត្តអំពើនោះមកលើខ្លួនយើងវិញ” ។ មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែប្រព្រឹត្តអំពើល្អ​អំពើសុចរិត ។ អំពើសុចរិតធម៌ ១០ យ៉ាង ឬកុសលកម្មបថ ១០ប្រការ ។

+ កាយសុចរិតមានបីប្រភេទ ៖

• មិនកាប់សម្លាប់ជីវិតមនុស្ស និងសត្វ (បាណាតិបាតាវេរមណីសិក្ខាបទំសមាទិយាមិ)
• មិនលួចទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ (អទិន្នាទានា វេរមណី សិក្ខាបទំសមាទិយាមិ)
• មិនសហាយស្មន់ជាមួយប្រពន្ធប្តី និងកូនគេ (កាមេសុមិច្ឆាចារា វេរមណី សិក្ខាបទំសមាទិយាមិ) ។

+ វាចាសុចរិតមានបួនប្រការ

• មិនភូតកុហកឆរបោកអ្នកដទៃ (មុសាវាទា វេរមណី)
• មិនញុះញង់បំបែកបំបាក់អ្នកដទៃ (បិសុណាវាចាយវេរមណី)
• មិនពោលពាក្យទ្រគោះបោះបោក ឬជេរប្រទេចផ្តាសាអ្នកដទៃ (ផរុសាយ វាចាយ វេរមណី)
• មិនពោលពាក្យរាយមាយឥតប្រយោជន៌ (សម្ជប្បលាបាវេរមណី) ។

+ មនោសុចរិតមានបីប្រការ

• មិនមានចិត្តសម្លឹងរំពៃចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ (អភិជ្ឈា)
• មិនមានចិត្តគំនុំគុំកួន ឬមិនមានគំនិតព្យាបាទអ្នកដទៃ (អព្យាបាទោ)
• មិនមានគំនិតយល់ឃើញត្រូវពិតតាមច្បាប់របស់សង្គមសីលធម៌ (សម្មាទិដ្ឋ) ។ អ្នកដែលបានប្រកាន់ខ្ចាប់អំពើសុចរិតធម៌ ១០យ៉ាងនេះនឹងបានសេចក្តីសុខ និងសេចក្តីសុខចម្រើន ។