មាននាទីពីអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្នកាលរបស់វត្តអារាមពុទ្ធសាសនា ចំពោះការអភិវឌ្ឍសហគមន៍មានដូចជា ៖
ក. ផ្នែកអប់រំ
- ជាកន្លែងប្រៀនប្រដៅអ្នកស្រុកដែលជាពុទ្ធបរិស័ទ
- អប់រំមនុស្សឱ្យប្រព្រឹត្តតែអំពើល្អ
- ជាថ្នាក់បណ្តុះនូវចំណេះដឹង និងជំនាញវិជ្ជាជីវៈ
- ផ្តល់ជាកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់រំងាប់ចិត្ត
- ឃ្លាំងចំណេះដឹងជាបណ្ណាល័យ ជាសារមន្ទីរវប្បធម៌អក្សរសាស្រ្តជាតិ ។
ខ. ផ្នែកវប្បធម៌
- រក្សានិងផ្ទុកនូវសម្បត្តិវប្បធម៌របស់ជាតិ
- ជាកន្លែងរក្សានូវមរតកវប្បធម៌ ប្រពៃណី និងទំនៀមទម្លាប់ជាតិ
- កន្លែងបណ្តុះសីលធម៌ គុណធម៌ និងបណ្តុះពូជនៃបុណ្យកុសល
- កន្លែងពឹងពាក់នៃអ្នកភ័យខ្លាចនឹងសេចក្តីស្លាប់ ស្អប់ខ្ពើមអំពើបាប និងអ្នកចង់កសាងអំពើល្អ
- ជាកន្លែងសក្តិសិទ្ធិ ជាទីសក្ការៈបូជា
- ជាកន្លែងធ្វើបុណ្យទានផ្សេងៗដូចជា បុណ្យឋិន បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ បុណ្យមាឃបូជា បុណ្យចូលឆ្នាំ ។ ប្រមូលផ្តុំសាមគ្គីភាពនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ។
គ. ផ្នែកសង្គមកិច្ច និងសុខាភិបាល
- ជាកន្លែងជួយសង្រ្គោះអ្នកស្រុក (កុមារកំព្រា កុមារក្រីក្រចាស់ជរាគ្មានទីពឹង)
- ជាកន្លែងពឹងពាក់នៃអ្នកភ័យខ្លាច អ្នកក្រខ្សត់
- ជាមណ្ឌលព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្ត អភិឌ្ឍផ្លូវចិត្ត ឬសមាធិ
- កន្លែងស្ងប់រំងាប់ចិត្តឱ្យផុតកង្វល់ក្នុងជីវិត
- ជារណ្តៅកប់ចោលទំនាស់ ជម្លោះ និងជាកន្លែងដែលមនុស្សទាំងអស់មានភាពស្មើគ្នា
- ជួយឧបត្ថម្ភជនក្រីក្រ និងកុមារកំព្រា
- ជាឧទ្យានដ៏ជាទីមនោរម្យ ជារមណីយដ្ឋាន ជាកន្លែងសន្តិភាព
- ជាប្រភពនៃការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ (ផ្លូវ ប្រឡាយ ទំនប់ ស្ពាន សាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ អណ្តូងទឹក) ។
- ជាកន្លែងរកយុត្តិធម៌ជូនអ្នកស្រុកក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ ។
ឃ. ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច បរិស្ថាន
- បណ្តុះវិជ្ជាជីវៈដល់និសិត្ស ក្មេងវត្តឱ្យចេះរកប្រាក់តាមរយៈចំណេះដឹងរបស់ពួកគេ (ធ្វើតុ ទូក កៅអី..)
- ជួយថែរក្សា និងដាំកូនឈើ (បំបួសដើម្បីឈើ) ។
