បញ្ជាក់ពីកាលបរិច្ចេកនៃសំនង់បន្ទាយលង្វែក និងការរលាយបាត់បង់ទៅវិញ។

បន្ទាយលង្វែកជាសំនង់បន្ទាយរបស់ខ្មែរដ៏រឹងមាំនាសម័យលង្វែកក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទអង្គចន្ទ័ទី១។ បន្ទាយនេះសង់លើដីជ័យភូមិដែលហ៊ុំពទ្ធ័និងការពារដោយព្រៃឫស្សី ៧ជាន់។ បន្ទាយនេះស្ថាបនា នៅថ្ងៃទី៦រោជ ខែ ផល្គុន ឆ្នាំ កុរ ព.ស ២០៧១ ត្រូវនឹងគ.ស ១៥២៧។ សាងសង់រួចជាស្ថាពរនៅថ្ងៃ ១រោជ ខែពិសាខ ឆ្នាំ ឆ្លូវ ព.ស ២០៧៣ត្រូវនឹងគ.ស ១៥២៩។ ប៉ុន្តែក្រោយមក ព្រះបាទស្រីសុរិយោពណ៍​ចាញ់កលពួកសៀម បានបើកទ្វាបន្ទាយអោយពួកសៀមចូល ហើយប្រមូលយកនូវអ្វីៗដែលជាមរតកវប្បធម៍ ហើយដែឡជាព្រលឹងជាតិ ព្រមទាំងដុកកំទេចចោលក្នុងវស្សានរដូវ គឺចន្លោះខែកក្កដា នៅខែកុម្ភៈ ត្រូវនឹងគ.ស ១៥៩៥។