ការរំលាយអាហារ

សំនួរ

១. ចូរប្រៀបធៀបការបំបែកអាហារតាមបែបមេកានិចនិងគីមី ។ ដោយលើកឧទាហរណ៍មកបញ្ជាក់ ។

២. ចូរសង្ខេបការបំបែកអាហារតាមបែបគីមី ។      

៣.​ហេតុអ្វីបានជាជ្រាំងពោះវៀនបង្កើនផ្ទៃសម្រូបអាហារ      

៤. ចូរពណ៌នាពីទម្រង់ជ្រាំងពោះវៀន ។

៥. តើរស់រំលាយអាហារនិងអង់ស៊ីមខុសគ្នាដូចម្តេច​ ?

៦. ចូរប្រៀបធៀបពោះវៀនធំនិងពោះវៀនតូច ។

ចម្លើយ

១. ប្រៀបធៀបការបំបែកអាហារតាមបែបមេកានិចនិងគីមី ៖

             តាមបែបមេកានិចៈ គឺជាការបំបែកដោយប្រើធ្មេញនិងអណ្តាតធ្មេញបំបែកអាហារធំៗឲ្យទៅជាដុំតូចៗ ។ អណ្តាតជាសរីរាង្គវិញ្ញាណសម្រាប់ដឹងរសជាតិអាហារ និងប្រមូលអាហារឲ្យចូលទៅកន្លែងឬទំពារ ។ ឧទាហរណ៍ៈ ធ្មេញមុខសម្រាប់ខាំ ចង្កូមសម្រាប់ហែកថ្គាមតូចនិងថ្គាមធំសម្រាប់ទំពារអាហារ ។

            តាមបែបគីមីៈ ក៏ធ្វើឡើងព្រមគ្នាជាមួយមេកានិចដែរ ។ បញ្ចេញទឹកមាត់ផ្សើមអាហារធ្វើឲ្យអាហារអិលទន់ និងបំបែកអាហារ ។ ឧទាហរណ៍ៈ ពេលអ្នកបៀមបាយយូរអ្នកមានអារម្មណ៍ថាបាយនោះផ្អែម​ គឺអាមីដុងត្រូវបានបំបែកដោយអង់ស៊ីមទឹកមាត់ទៅស្ករ ។

២. សង្ខេបការបំបែកអាហារតាមបែបគី​មី ៖                                                         

មាត់ៈ វាបញ្ចេញទឹកមាត់ផ្សើមអាហារធ្វើឲ្យអាហាហររអិលទន់ និងបំបែកអាហារ ព្រោះទឹកមាត់មានអង់ស៊ីមអាមីឡាសដែលបំបែក អាមីដុង ។

ក្រពះ  ក្រពះមានក្រពេញបីប្រភេទ ដែលបញ្ចេញរសក្រពះ ។ កាលណាអាហារធ្លាក់ដល់ក្រពះវាភ្លោចក្រពះទាំងនោះឲ្យមានសកម្មភាព ។ ក្រពេញទី១ បញ្ចេញអាស៊ីតក្លរីឌ្រិច បំបែកអាហារក្រពេញទី២ បញ្ចេញអង់ស៊ីមប៉ិបស៊ីន បំបែកប្រូតេអ៊ីន ក្រពេញទី៣

ពោះវៀនតូចៈ អាហារដែលកិនបំបែកដោយក្រពះ ( ស៊ីម ) ធ្លាក់ចូលគល់បើវៀនតូច​ ។ ស៊ីមច្របល់ជាមួយសារធាតុដែលបញ្ចេញដោយថ្លើម លំពែង និងពោះវៀន បង្កើតជាមជ្ឈដ្ឋានបាស ( អាល់កាឡាំង ) អាចបន្សាបជាតិអាស៊ីតនៅក្នុងអាហារ និងជួយរំលាយអាហារ ។

៣. បានជាជ្រាំងពោះវៀនបង្កើតផ្ទៃសម្រួលអាហារ ព្រោះផ្ទៃខាងក្នុងនៃពោះវៀនតូចមានភាពរដិបរដុបផុដឡើងច្រើនដូចម្រាមដៃ ។

៤. ទម្រង់ជ្រំាពោះវៀនៈ ជ្រាំងពើវៀននីមួយៗពាសដោយស្រទាប់ជាលិកាអេពីតេល្យូមមួយស្រទាប់សរសៃប្តូរ ( អាកទែវ៉ែន ) និងសរសៃទឹករងៃ ។

៥. រសរំលាយអាហារនិងអង់ស៊ីមខុសគ្នាត្រង់ ៖

រសរំលាយអាហារៈ គឺបញ្ចេញដោយក្រពេញរំលាយអាហារ ( ក្រពេញទឹកប្រមាត់ ថ្លើម​ លំពែង និងពោះវៀនតូច ) សម្រាប់រំលាយអាហារ ។

អង់ស៊ីមៈ ជាប្រូតេអ៊ីនមួយប្រភេទជួយបង្កើនល្បឿនប្រតិកម្មរំលាយអាហារ ។

៦. ប្រៀបធៀបពោះវៀនធំនិងពោះវៀនតូច ៖​

ពោះវៀនធំ

               ជាសរីរាង្គចុងក្រោយនៃប្រដាប់រំលាយអាហារ​ ។ វាមានរាងជាបំពង់វែងប្រហែល ១.៥ ម និងអង្គត់ផ្ចិត ធំជាងអង្កត់ ផ្ចិតពោះវៀនតូចពី ២ ទៅ​៣ ដង់ ។

             ក្នុងពោះវៀនធំគ្មានការ បំបែកអាហារអ្វីទាំងអស់ ។

ពោះវៀនតូច

          ជាសរីរាង្គចុងក្រោយដែលបំបែកអាហារ ។ ក្នុងពោះវៀនតូចការបំបែកតាមបែបគីមី ប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងសកម្មក្រោម អំពើរបស់អង់ស៊ីម ។

         នៅស្រទាប់ខាងក្នុងនៃផ្ទៃពោះវៀន មានក្រពេញជាច្រើនដែលបញ្ចេញរសពោះវៀនដែល ជាអង់ស៊ីមរំលាយអាហារ ។