កុមារសម្តៅលើមនុស្សគ្រប់រូបដែលមានអាយុស្ថិតនៅក្រោម ១៨ ឆ្នាំលើកលែងតែអាយុពេញវ័យត្រូវបានកំណត់រហ័សជាងនេះនៅក្នុងច្បាប់នៃប្រទេសខ្លះ ។ បុព្វហេតុដែលនាំកើតមានអនុសញ្ញាស្តីពីកុមារ ៖
- នៅក្នុងសង្គមជាច្រើនពុំទាន់មានច្បាប់ឬរចនាសម្ព័ន្ធសង្គមជាក់លាក់សម្រាប់ធានាដល់សិទ្ធិរបស់កុមារនៅឡើយ ។
- ការអភិវឌ្ឍរបស់កុមារជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់បំផុតនៃអនាគតរបស់សង្គមជាតិនីមួយៗ ។
- តម្រូវការចាំបាច់ជាច្រើនរបស់កុមារ ពុំទាន់មានចែងក្នុងឧបសម្ព័ន្ធសិទ្ធិមនុស្សដែលមានស្រាប់ឡើយ ។
- ផលប្រយោជន៍របស់កុមារមិនដូចគ្នានឹងផលប្រយោជន៍របស់អ្នកដែលជាអាណាព្យាបាលលើកុមារឡើយ ។
- កុមារងាយរងគ្រោះជាងមនុស្សចាស់នៅក្រោមលក្ខខណ្ឌនៃការរស់ច្បាប់ ។
- កុមារងាយនឹងទទួលផលប៉ះពាល់ជាងក្រុមអយុផ្សេងៗទៀតចំពោះសកម្មភាព ឬអសកម្មភាពរបស់រដ្ឋាភិបាល ។
- កុមារគ្មានសិទ្ធិបោះឆ្នោត ឬឥទ្ធិពលនយោបាយហើយមានកម្លាំងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចតិចតូចណាស់ដែលជាញឹកញាប់សំឡេងរបស់ពួកគេពុំត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ឡើយ ។
- នៅក្នុងសង្គមជាច្រើនតែងតែគិតថា កុមារគឺជាសម្បត្តិ ឬជាកម្មសិទ្ធិរបស់មាតាបិតា ។ សង្គមខ្លះយល់ថា កុមារអាចធ្វើការងារបានដូចបាននៅឡើយ ។
- សង្គមជាតិនីមួយៗ ត្រូវមានុំកាតព្វកិច្ចបំពេញរាល់សេក្តីត្រូវការចាំបាច់របស់កុមារទាំងបុគ្គលភាព ប្រាជ្ញា ស្មារតី និងសុវត្ថិភាព ។
