តើអ្នកយល់ថាការពិភាក្សាលើបញ្ហាកម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បរមាគួរតែពិចារណាលើកត្តាពាក់ព័ន្ធអ្វីខ្លះ ដើម្បីអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ប្រកបដោយសមធម៌រវាងកម្មករនិយោជិកនិងនិយោជក ?

ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាក្នុងវិស័យវាយនភ័ណ្ឌកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ និងផលិតស្បែកជើងត្រូវបានដំឡើងជាបន្តបន្ទាប់ចាប់តាំងពីឆ្នាំ   ២០០០ មក ។ បច្ចុប្បន្នកម្មកនិយោជិកក្នុងវិស័យនេះទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាចំនួន១៤០$ អាមេរិចក្នុងមួយថ្ងៃ ។ ទោះបីយន្តការត្រីភាគីដែលសម្របសម្រួលដោយរាជរដ្ឋាភិបាល តាមយៈក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ បានរៀបចំកិច្ចពិភាក្សា និងជំរុញដំណើរការនេះយ៉ាងសកម្មផុលផុសដោយឈរលើមូលដ្ឋានសិក្សាស្រាវជ្រាវជាក់លាក់ពីស្ថានភាពទីផ្សារការងារក្តី ក៏ពុំអាចបំពេញតាមការទា​មទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាឲ្យកាន់តែខ្ពស់គួរតែពិនិត្យលើកត្តាពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗទៀតដើម្បីធ្វើជាមូលដ្ឋានក្នុងការសម្រេចចិត្តដូចជា ៖

• ត្រូវពិនិត្យលើកត្តាផលិតភាពការងារ និងជំនាញរបស់កម្មករនិយោជិកដែលអាចបង្កើនតម្លៃបន្ថែមកាន់តែខ្ពស់
• ស្ថានភាពវិនិយោគនិងស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចនិងជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងប្រទេសកម្ពុជា
• ការអនុវត្តច្បាប់បទដ្ឋានគតិយុត្តលក្ខខណ្ឌការងារនិងសុខដុមរមនាផ្នែកទំនាក់ទំនងវិជ្ជាជីវៈ
• អត្ថប្រយោជន៍និងការគាំពារផ្សេងទៀតដែលទទួលបានក្រៅពីប្រាក់ឈ្នួលអប្បរមា
• ការព្យាករពីស្ថានភាពទីផ្សារនិងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចក្នុងពេលអនាគត
• ឆន្ទៈ និងយន្តការត្រីភាគី ដែលបានកំណត់ពេលវេលាចរចាជាក់លាក់សម្រាប់ការដំឡើងកម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បរមា ។